غرب عینکی

بسم الله الرحمن الرحیم

در هر جایی که سخنی در میان باشد و هر شخصی با هر میزان سواد و موقعیت اجتماعی که باشد٬

هر حرفی که گفته شود٬ خوانا خواه از غرب یا جلوه های آن سخنی به میان میایید.

اقتصاد باشد یا مدیریت٫علم باشد یا تعلیم ٫ جامعه باشد یا فرهنگ ٫ همه و همه از دید غربی به آن نگاه می شود.

امکان ندارد حرفی یا حرکتی یا هر چیزی انجام شود که نگاه یا برخوردی با غرب نداشته باشد.

حتی به طبیعت هم که رجوع کنیم به حیوانات و گیاهان هم که بنگریم باز هم تاثیر این تمدن و این فرهنگ بر آنها هم بوده است.

نمی دانم بگویم غرب یک واقعیت است یا یک حقیقت.

واقعیت است چون هست ٬ ولی چه هستی ایی که انسان را به نیستی می برد.

اگر به روند تاریخی زندگی انسان نگاه کنیم ٬ از حضرت آدم (ع) تا جایی به نام رنسانس ٬ همواره انسان دنبال بودن و هست شدن بود.منظور آن است که که در همه چیز جور می کرد تا خود و اطراف خود را بشناسد و بفهمد انسان چیست ؟

چه در غرب عالم و چه در شرق آن به دنبال ماورای این بودن که در پشت این انسان چه چیز نهفته است.این کنجکاویی ها نشأت گرفته از فطرت آنان بود.

علم تا قبل از رنسانس رشد بسیاری داشت ولی بعد از آن رشد علم بسیار کم شد ٫بخصوص در صد سال اخیر .

این که گفته می شود رشد علمی بسیار بالا رفته من سوال دارم کدام علم؟

علمی که در جهان امروز تعریف شده است علمی مادی است در واقع از تکنولوژی به نام علم یاد می شود.

علم امری مادی نیست ٫ علم مجرد است.

۱)ماده قابل انقسام شدن است٬ آیا علم تقسیم می شود.

(( علم امری واحد است و قابل تقسیم شدن نیست و این که در علوم امروز علوم از هم جدا شده است یه امری قراردادی است وگرنه در هر زمینه ای که وارد شویی همه علوم را دخیل در هم میبینید و در گذشته یک فیلسوف به همه علوم اشراف داشت ))

۲)ماده در حیطه زمان و مکان است٬ آیا علم مکان و زمان دارد.

۳)ماده تحت تاثیر عوامل خارجی قرار دارد و همواره در حال دگرگونی است ٬ آیا علم تحت تاثیر چیزی قرار میگیرد و تغییری در آن ایجاد می شود.

باید همانطور که به انسان نگاه می شود به علم نگاه کرد.

علم یک ظهوراتی دارد مثل جسم انسان و یک باطنی مثل روح انسان.

آیا علمی که غرب امروز به ما معرفی کرده روح هم دارد یا یک توهومی بیش نیست.

تکنولوژی یک توهوم علمی است که با آن قرار انسان به رفاه برسد.

علم یک روحی است که قرار است انسان با آن به تعالی برسد.

تکنولوژی عینکی است که تمدن غرب امروز بر چشمان همه ی انسان ها و حتی طبیعت گذاشته تا جور دیگر امور را درک کرد. امری که بریده از واقعیت است.

انسان و فطرت انسانی است که واقعیت است.خداوند است که واقعیت محض است.

این واقعیات کجای تمدن غرب قرار دارد.

غرب فقط به فکر سیطره  و رفاه طلبی است.

تمدن غرب به فکر استعمار و تجاوزاست.

تجاوز به فکر و روح انسان ها تا آنان را به هر شکلی به استعمار خود در بیاورد.

انسان امروز نمی تواند بیرون از چارچوبی که غرب برای آن تعریف کرده فکر کند.

چون مستعمره غرب است. فکر و جسم و روح خود را در اختیار آن قرار داده ٬به خیال آن که به رفاه برسد.

آیا خداوند اینقدر انسان را عبس و بیهوده خلق کرده تا هدف از زندگی انسان رسیدن به رفاه باشد.

رفاه غربی واقعیت نیست ٬ رفاه یک توهوم است٬ ذات تمدن غرب توهوم انگاری است.